Ο ναός επισκευάστηκε και στήθηκε ένα καινούριο άγαλμα φτιαγμένο σύμφωνα με το αρχικό, στα 165-160 π.Χ.
Είναι πολύ πιθανόν να εκτελέστηκε με χρηματοδότηση του Βουλγαροκτόνου, φαίνεται πως έπαθε μεγάλες καταστροφές από τους Φράγκους στρατιώτες, στα 1204, γιατί χωρίς αμφιβολία πίστευαν πως οι χρυσαφιές γυάλινες ψηφίδες ήταν χρυσός.
ΦΡΑΓΚΟΚΡΑΤΙΑ Στα 1204, όταν οι Σταυροφόροι της Τέταρτης Σταυροφορίας κατέλαβαν το Βυζάντιο, ο Παρθενώνας καταλήφθηκε από το λατινικό κλήρο, με Γάλλο επίσκοπο επικεφαλής, κι αφιερώθηκε στην Παναγία την Αθηνιώτισσα.
Ένα ονομαστό ψηφιδωτό με την Παρθένο στην αψίδα, που χρονολογείται από τις αρχές του 11ου αι.
ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑ Το 1687 ενετικός στρατός, που τον αποτελούσαν σχεδόν εξ ολοκλήρου μισθοφόροι, πολιόρκησε την Αθήνα προσπαθώντας μάταια να διώξει τους Τούρκους από την Ελλάδα.
Ίσως να έπεσε τυχαία από κάποιον στρατιώτη του Morosini την ώρα που τη φόρτωνε στο καράβι.
ο Γάλλος πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη απόσπασε ένα κομμάτι από την ανατολική ζωφόρο και μια μετόπη από τη νότια πλευρά του κτιρίου καθώς και άλλα τμήματα μικρότερης αξίας, τα οποία ίσως να είχαν σπάσει με την έκρηξη του 1687 και να βρίσκονταν σκόρπια στο έδαφος.
ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ Στα τέλη του 18ου αι.
Ο συνταγματάρχης Voutier, Γάλλος φιλέλληνας που οδηγούσε μια πυροβολαρχία στη διάρκεια της πρώτης πολιορκίας, είχε ενδοιασμούς μήπως και καταστρέψει τα μνημεία.
Καταστράφηκε η αρχική στέγη, ολόκληρη η εσωτερική κιονοστοιχία, ενώ έπαθαν σοβαρές ζημιές οι τοίχοι του σηκού.
Λίγες καταστροφές έχουν γίνει με το πέρασμα των αιώνων από σεισμούς, από πολεμικές επιχειρήσεις και από το κλίμα.
από τους Έρουλους (ένα λαό σκανδιναβικής προέλευσης), οι οποίοι κατέλαβαν την Αθήνα και πυρπόλησαν τον Παρθενώνα.
ΡΩΜΑΪΚΟΙ – ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΧΡΟΝΟΙ Η πρώτη καταστροφή του ναού έγινε το 267 μ.Χ.
κατέστρεψε, ή έκανε ζημιές στο εσωτερικό του μνημείου, καθώς και στην εσωτερική κιονοστοιχία, την οροφή και το λατρευτικό άγαλμα.